ទីក្រុងនានានៅអឺរ៉ុប ជាគោលដៅសំខាន់សម្រាប់មីស៊ីលរុស្ស៊ី
បរទេស៖ អ្នកនាំពាក្យវិមានក្រឹមឡាំង លោក Dmitry Peskov បានឲ្យដឹងថា ទីក្រុងមូស្គូមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីទប់ទល់នឹងទង្វើអរិភាពបែបនេះ ដោយទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោន ខណៈដែលទើបតែបានប្រកាសថា ខ្លួននឹងដាក់ពង្រាយមីស៊ីលថ្មីទៅកាន់អឺរ៉ុប។ យ៉ាងណាមិញ បណ្តាប្រទេសនៅអឺរ៉ុបកំពុងតែក្លាយជាជនរងគ្រោះនៃការប្រឈមមុខដាក់គ្នារវាងអាមេរិក និងរុស្ស៊ី។
អ្នកនាំពាក្យរូបនេះបានធ្វើការកត់សម្គាល់ទៅកាន់អ្នកកាសែតរុស្ស៊ី Pavel Zarubin ដែលបានបោះពុម្ពផ្សាយការដកស្រង់នៃការសម្ភាសន៍នៅលើប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមរបស់គាត់កាលពីថ្ងៃសៅរ៍។
សហរដ្ឋអាមេរិកបានដាក់ពង្រាយមីស៊ីលប្រភេទផ្សេងៗគ្នា រយៈចម្ងាយខុសៗគ្នា ប៉ុន្តែជាប្រពៃណីសំដៅមកប្រទេសរបស់យើង។ យោងតាមលោក Peskov ប្រទេសរបស់រុស្ស៊ីបានកំណត់ទីតាំងអឺរ៉ុបជាគោលដៅសម្រាប់មីស៊ីលរបស់ខ្លួន។
លោក Peskov បានពន្យល់ថា ខណៈពេលដែលទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោនបន្តប្រាក់ចំណេញ ពីការកើនឡើងនេះ ប្រទេសសហភាពអឺរ៉ុបគ្រាន់តែបម្រើជាគោលដៅនៅក្នុងការប្រឈមមុខដាក់គ្នាតែប៉ុណ្ណោះ។
កាលពីថ្ងៃពុធ ទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោនបានប្រកាសពីផែនការចាប់ផ្តើមដាក់ពង្រាយអាវុធរយៈចម្ងាយឆ្ងាយនៅក្នុងប្រទេសអាឡឺម៉ង់ក្នុងឆ្នាំ២០២៦ រួមទាំងប្រព័ន្ធ SM-6 និង Tomahawk ជាផ្នែកនៃផែនការសម្រាប់ការបន្តឈរជើងនៃសមត្ថភាពទាំងនេះនាពេលអនាគត។ ទីក្រុងមូស្គូបានប្តេជ្ញារួចហើយថានឹងរៀបចំដោយស្ងប់ស្ងាត់នូវការឆ្លើយតបខាងយោធាចំពោះចំណាត់ការអរិភាព ដោយអនុរដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសរុស្ស៊ី លោក Sergey Lavrov បានពណ៌នាអំពីផែនការនេះថាជា ធាតុផ្សំនៃការបំភិតបំភ័យដែលសព្វថ្ងៃនេះស្ទើរតែជាធាតុផ្សំសំខាន់នៃវិធីសាស្រ្តរបស់អង្គការណាតូ និងសហរដ្ឋអាមេរិក ឆ្ពោះទៅប្រទេសរុស្ស៊ី។
កាលពីចុងខែមិថុនា ប្រធានាធិបតីរុស្ស៊ី លោក វ្ល៉ាឌីមៀ ពូទីន បានព្រមានថា ទីក្រុងមូស្គូអាចបន្តការផលិត និងការដាក់ពង្រាយជាសាកល នូវមីស៊ីលរយៈចម្ងាយមធ្យម និងរយៈចម្ងាយខ្លី ដែលមានមូលដ្ឋានលើដី ដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងសកម្មភាពអរិភាពរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក។
ឥឡូវនេះ យើងដឹងថា សហរដ្ឋអាមេរិកមិនត្រឹមតែផលិតប្រព័ន្ធមីស៊ីលទាំងនេះប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងបាននាំពួកគេទៅកាន់អឺរ៉ុប ដាណឺម៉ាក ដើម្បីប្រើប្រាស់ក្នុងសមយុទ្ធផងដែរ។ មិនយូរប៉ុន្មានមានគេរាយការណ៍ថាពួកគេនៅហ្វីលីពីន។ វាមិនច្បាស់ទេថាតើពួកគេបានយកកាំជ្រួចទាំងនេះចេញពីប្រទេសហ្វីលីពីនឬអត់នោះទេ នេះបើយោងតាមលោកពូទីនបាននិឲ្យដឹងនៅពេលនោះ។
គ្រាប់បែកនៃប្រភេទនេះត្រូវបានដាក់កម្រិតដោយសន្ធិសញ្ញាកងកម្លាំងនុយក្លេអ៊ែរកម្រិតមធ្យម (INF) ដែលបានដួលរលំនៅឆ្នាំ២០១៩។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ទីក្រុងមូស្គូបានបដិសេធមិនផលិត និងដាក់ពង្រាយពួកវាឡើយ ដរាបណាទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោនបានបដិសេធមិនធ្វើដូច្នេះ។
