នៅពេលដែលមេដឹកនាំពិភាក្សាអំពីអាកាសធាតុ ប្រជាជនអេហ្ស៊ីបត្រូវប្រឈមមុខនឹងការបង្រ្កាប

អេហ្ស៊ីប៖ បេសកជនមកពីជុំវិញពិភពលោកបានប្រមូលផ្តុំគ្នាក្នុងសប្តាហ៍នេះនៅក្នុងរមណីយដ្ឋានមាត់សមុទ្ររបស់ប្រទេសអេហ្ស៊ីបដែលត្រូវបានជួសជុលឡើងវិញនៃ Sharm el-Sheikh ជាកន្លែងដែលគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍បៃតងបានរីកដុះដាលឈានទៅដល់កិច្ចប្រជុំកំពូលការប្រែប្រួលអាកាសធាតុនៅឆ្នាំនេះ។

កន្លែងដាក់ធុងសំរាមកែឆ្នៃលាតសន្ធឹងលើផ្លូវដែលធ្លាប់ខូចក្នុងទីក្រុង ខណៈដែលរថយន្តក្រុងអគ្គិសនីដើរដោយថាមពលពន្លឺព្រះអាទិត្យដឹកជញ្ជូនប្រតិភូ COP២៧ យ៉ាងពេញទំហឹង។

ប៉ុន្តែខណៈដែលឆ្នេរសមុទ្រក្រហមដ៏ភ្លឺចែងចាំងរបស់ប្រទេសនេះក្លាយជាកន្លែងបង្ហាញសម្រាប់អនាគតប្រកបដោយនិរន្តរភាពមើលទៅ នៅតាមដងផ្លូវដ៏ចង្អៀតនៃទីក្រុងគែរ និងសំឡេងទីក្រុងធំៗផ្សេងទៀតរបស់អេហ្ស៊ីបកំពុងស្ងាត់ស្ងៀម ដើម្បីរក្សាភាពល្អឥតខ្ចោះ។

“ម៉ាស៊ីន PR របស់ប្រទេសអេហ្ស៊ីបកំពុងដំណើរការលើគ្រប់ស៊ីឡាំង ដើម្បីលាក់បាំងការពិតដ៏អាក្រក់នៅក្នុងគុករបស់ប្រទេស។ [ប៉ុន្តែ] គ្មានចំនួន PR អាចលាក់កំណត់ត្រាសិទ្ធិមនុស្សដ៏អាក្រក់របស់ប្រទេសនេះទេ” Agnès Callamard អគ្គលេខាធិការអង្គការលើកលែងទោសអន្តរជាតិបាននិយាយនៅក្នុងសេចក្តីថ្លែងការណ៍មួយ។

អង្គការឃ្លាំមើលសិទ្ធិមនុស្សបានចងក្រងឯកសារអំពីការចាប់ខ្លួនមនុស្សចំនួន ១,៥៤០ នាក់ពីបទអនុវត្តការនិយាយដោយសេរី និងសមាគមក្នុងការឈានទៅដល់ COP២៧ ។ អ្នកទោសនយោបាយនៅក្នុងប្រទេសអេហ្ស៊ីបត្រូវបានគេប៉ាន់ប្រមាណថាមានចំនួន ៦០,០០០ ចាប់តាំងពីប្រធានាធិបតី Abdel Fattah el-Sisi ឡើងកាន់អំណាចក្នុងឆ្នាំ ២០១៣ ដែលជាចំនួនដែលត្រូវបានបដិសេធដោយ Cairo ។

ករណីរបស់សកម្មជនអង់គ្លេស-អេហ្ស៊ីបដ៏លេចធ្លោ Alaa Abd el-Fattah បានឈានដល់ដំណាក់កាលកណ្តាល ខណៈដែលគាត់បានបង្កើនកូដកម្មអត់អាហារដើម្បីបញ្ចូលទឹក ខណៈដែលកិច្ចប្រជុំកំពូលបានចាប់ផ្ដើមនៅថ្ងៃទី ៦ ខែវិច្ឆិកា។

ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយរឿងរ៉ាវរបស់គាត់គឺនៅឆ្ងាយពីភាពឯកោ។ Mona Seif បងស្រីរបស់ Abd el-Fattah បានប្រាប់ Al Jazeera ថា “ករណីរបស់ Alaa គឺសំខាន់ និងបន្ទាន់ ប៉ុន្តែមានករណីបន្ទាន់ជាច្រើនផ្សេងទៀតដែលមិនទទួលបានការយកចិត្តទុកដាក់ ឬការថែទាំត្រឹមត្រូវ”។

Seif បានអោយដឹងថា ប្អូនប្រុសអាយុ ៤០ ឆ្នាំរបស់នាង ដែលបានចំណាយពេលល្អបំផុតក្នុងគុកមួយទសវត្សរ៍ចុងក្រោយនេះ បន្ទាប់ពីត្រូវបានកាត់ទោសតាមរយៈការបង្ហោះ Facebook មានសង្ឃឹមតិចតួចសម្រាប់ “ការសង្គ្រោះបុគ្គល” ប៉ុន្តែសូមជូនពរឱ្យការស្លាប់របស់គាត់ ប្រសិនបើជៀសមិនរួច វាជាមធ្យោបាយ ដើម្បីបំភ្លឺលើការបង្រ្កាបដោយហឹង្សាលើសេរីភាពស៊ីវិល។

លោក Seif បានបន្តថា “មិត្តរួមបន្ទប់របស់ Alaa ភាគច្រើនជាមនុស្សវ័យក្មេងណាស់ នៅអាយុ ២០ ឆ្នាំ ហើយបានក្លាយជាមនុស្សធំនៅក្នុងគុក” ។ “គាត់ចង់ឱ្យសម្លេងនៃអ្នកដែលបានព្យាយាមចេញពីសង្រ្គាមដ៏ធំនេះដែល el-Sisi កំពុងវាយលុកលើមនុស្ស – និងជាពិសេសចំពោះមនុស្សជំនាន់ក្រោយ – ត្រូវបានស្តាប់និងទទួលស្គាល់” ។

អង្គការលើកលែងទោសបានចងក្រងឯកសារអំពីការចាប់ខ្លួនមនុស្ស ១៨៤ នាក់នៅចន្លោះថ្ងៃទី ២៥ ខែតុលាដល់ថ្ងៃទី ៦ ខែវិច្ឆិកានៅទីក្រុងគែរតែម្នាក់ឯងរួមទាំងមួយចំនួនទាក់ទងនឹងការអំពាវនាវឱ្យមានបាតុកម្មនៅ COP២៧ នៅថ្ងៃទី ១១ ខែវិច្ឆិកា។

Hussein Baoumi អ្នកស្រាវជ្រាវនៅ Amnesty បានប្រាប់ Al Jazeera ថារដ្ឋាភិបាលអេហ្ស៊ីបនឹងដំណើរការយ៉ាងយូរដើម្បីទប់ស្កាត់ការមិនពេញចិត្តនៅពេលដែលខ្លួនធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះកិច្ចប្រជុំកំពូលអាកាសធាតុ។

Baoumi បានអោយដឹងថា “ក្រសួងការបរទេសបានជ្រើសរើសក្រុមបរិស្ថានអេហ្ស៊ីបចំនួនប្រាំដែលមិនរិះគន់អាជ្ញាធរ [ដើម្បីចូលរួមក្នុង COP២៧]” ខណៈដែលអ្នកផ្សេងទៀតនៅតែមិនមានការទទួលស្គាល់និងមិនអាចឆ្លងកាត់ប៉ុស្តិ៍ត្រួតពិនិត្យដែលបានដំឡើងនៅលើផ្លូវទៅកាន់ Sharm el-Sheikh ។

យោងតាមគេហទំព័រ COP២៧ Presidency របស់អេហ្ស៊ីប ការតវ៉ាត្រូវបានអនុញ្ញាតនៅចន្លោះម៉ោង ១០ ព្រឹកដល់ម៉ោង ៥ ល្ងាច នៅក្នុងតំបន់ដែលត្រួតពិនិត្យដោយកាមេរ៉ា ឆ្ងាយពីកន្លែងសន្និសីទ។ អ្នក​ណា​ដែល​ចង់​រៀបចំ​បាតុកម្ម​ត្រូវ​ប្រាប់​អាជ្ញាធរ​ជាមុន​៣៦​ម៉ោង។

បទប្បញ្ញត្តិ​មាន​គោល​បំណង​ “ផ្តល់​បរិយាកាស​សន្តិភាព​សម្រាប់​មនុស្ស​គ្រប់​រូប​ក្នុង​ការ​បញ្ចេញ​ទស្សនៈ​ដោយ​សេរី”។

លោក Wael Aboulmagd ឯកអគ្គរដ្ឋទូតអេហ្ស៊ីបប្រចាំ COP២៧ បានអោយដឹងថា បាតុកម្មគឺស្ថិតនៅក្រោមការបញ្ជា និងការគ្រប់គ្រងរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិទាំងស្រុង។

លោក Aboulmagd បានបន្តថា “យើងបានបង្កើតប្រព័ន្ធប៉ារ៉ាឡែល ដែលអាចប្រៀបធៀបបាន ប៉ុន្តែខុសគ្នាបន្តិចបន្តួច” ។

កម្មវិធីដែលបង្កើតឡើងដោយរដ្ឋាភិបាល ដើម្បីដើរតួជាមគ្គុទ្ទេសក៍សម្រាប់កន្លែងសន្និសីទតម្រូវឱ្យអ្នកប្រើប្រាស់ផ្តល់ឈ្មោះពេញ អាសយដ្ឋានអ៊ីមែល លេខទូរស័ព្ទ សញ្ជាតិ និងលេខលិខិតឆ្លងដែន។ Baoumi បានអោយដឹងថា “កម្មវិធីនេះក៏ស្នើសុំឱ្យផ្តល់ការអនុញ្ញាតជាក់លាក់ដែលអាចឱ្យវាចូលប្រើកាមេរ៉ា និងមីក្រូហ្វូន ដែលអាចត្រូវបានប្រើសម្រាប់ការឃ្លាំមើល” ។អាជ្ញាធរក៏បានបញ្ជាឱ្យដំឡើងកាមេរ៉ានៅក្នុងរថយន្តតាក់ស៊ីទាំងអស់ និងណែនាំដំណើរការចុះឈ្មោះសម្រាប់អ្វីដែលគេហៅថា Green Zone នៅខាងក្រៅកន្លែង COP ដែលនៅឯកិច្ចប្រជុំកំពូលមុនៗត្រូវបានបើកជាសាធារណៈកាន់តែទូលំទូលាយ។

គណៈប្រធាន COP២៧ អេហ្ស៊ីប មិនឆ្លើយតបនឹងសំណើសុំការអត្ថាធិប្បាយទេ។

ក្នុងចំណោមអ្នកចូលរួមជាង ២៥,០០០ នាក់ សកម្មជនសិទ្ធិមនុស្សមួយចំនួន រួមទាំងប្អូនស្រីពៅរបស់ Abd el-Fattah Sanaa Seif និងអ្នកការពារសិទ្ធិមនុស្សដ៏លេចធ្លោ Hossam Bahgat អាចបញ្ចេញពន្លឺដ៏កម្រមួយស្តីពីការបន្តការបង្ក្រាបដោយហិង្សាលើសេរីភាពស៊ីវិល។

ប៉ុន្តែការឃ្លាំមើលកាន់តែខ្លាំងឡើង រួមទាំងសំណើដែលមិនស្របតាមរដ្ឋធម្មនុញ្ញសម្រាប់អ្នកដំណើរឆ្លងកាត់ឱ្យប្រគល់ទូរស័ព្ទរបស់ពួកគេនៅប៉ុស្តិ៍ត្រួតពិនិត្យសម្រាប់ការត្រួតពិនិត្យខ្លឹមសារប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមរបស់ពួកគេបានពង្រីកហានិភ័យនៃការសងសឹក។

កាលពីថ្ងៃទី ១ ខែវិច្ឆិកា អ្នកកាសែតដែលមិននិយាយស្តី Manal Ajrama ត្រូវបានចាប់ខ្លួន បន្ទាប់ពីនាងបានរិះគន់គោលនយោបាយរបស់រដ្ឋាភិបាលនៅលើទំព័រហ្វេសប៊ុកផ្ទាល់ខ្លួនរបស់នាង។ ក្រុម​សិទ្ធិ​មនុស្ស​និយាយ​ថា និពន្ធ​នាយក​រង​នៃ​ទស្សនាវដ្ដី​វិទ្យុ និង​ទូរទស្សន៍​ដែល​គ្រប់គ្រង​ដោយ​រដ្ឋ​បាន​បង្ហាញ​ខ្លួន​នៅ​ចំពោះ​មុខ​អយ្យការ​សន្តិសុខ​រដ្ឋ​កំពូល​ក្រោម​ការ​ចោទ​ប្រកាន់​ពី​អំពើ​ភេរវកម្ម។

សមាជិកម្នាក់នៃក្រុមអ្នកកាសែតអេហ្ស៊ីបកាលពីសប្តាហ៍មុនបានថ្កោលទោសការបាត់ខ្លួនរបស់អ្នកកាសែត al-Ahram Mahmoud Saad Diab ដែលបានបាត់ខ្លួនបន្ទាប់ពីការប៉ុនប៉ងឡើងយន្តហោះទៅកាន់ប្រទេសចិនពីព្រលានយន្តហោះទីក្រុងគែរ។

នៅថ្ងៃទី ៣១ ខែតុលា អាជ្ញាធរអេហ្ស៊ីបបានឃុំខ្លួនសកម្មជនអាកាសធាតុឥណ្ឌា Ajit Rajagopal ខណៈដែលគាត់បានធ្វើដំណើររយៈពេលប្រាំបីថ្ងៃពី Cairo ទៅកាន់ Sharm el-Sheikh ដើម្បីអំពាវនាវឱ្យមានការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះវិបត្តិអាកាសធាតុ។ គាត់ត្រូវបានដោះលែងនៅថ្ងៃបន្ទាប់ បន្ទាប់ពីមានការតវ៉ាជាអន្តរជាតិ។

អង្គការឃ្លាំមើលសិទ្ធិមនុស្សបានរកឃើញថា ច្បាប់ប្រឆាំងភេរវកម្ម និងច្បាប់រដ្ឋក្នុងគ្រាអាសន្នត្រូវបានប្រើប្រាស់យ៉ាងទូលំទូលាយប្រឆាំងនឹងអ្នកសារព័ត៌មាន សកម្មជន និងអ្នករិះគន់ក្នុងការសងសឹកចំពោះការរិះគន់ដោយសន្តិវិធីរបស់ពួកគេ។ El-Sisi បានប្រកាសភាពអាសន្នទូទាំងប្រទេសក្នុងខែមេសា ឆ្នាំ ២០១៧ ដែលត្រូវបានបន្ត និងចូលជាធរមានតាំងពីពេលនោះមក។

នៅពេលដែលរាប់រយនាក់ត្រូវបានចាប់ខ្លួន មនុស្សរាប់ពាន់នាក់ទៀតសោកសៅនៅក្នុងពន្ធនាគាររបស់ប្រទេសអេហ្ស៊ីប។

អតីតបេក្ខជនប្រធានាធិបតី Abdel Moneim Aboul Fotouh ត្រូវបានកាត់ទោសឱ្យជាប់ពន្ធនាគារ ១៥ ឆ្នាំកាលពីខែឧសភា ពីបទ “ផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានមិនពិត” និង “ញុះញង់ប្រឆាំងនឹងស្ថាប័នរដ្ឋ”។

លោក Mohamed el-Baqer មេធាវីសិទ្ធិមនុស្ស និងជាស្ថាបនិកនៃមជ្ឈមណ្ឌល Adalah សម្រាប់សិទ្ធិ និងសេរីភាព បានចំណាយពេលជាង ១,០០០ ថ្ងៃនៅក្នុងគុក Tora Prison ២ ដ៏ល្បីរបស់ប្រទេសអេហ្ស៊ីប។

Blogger និងអ្នកកាសែត Mohamed Ibrahim Radwan ដែលគេស្គាល់ថា Mohamed Oxygen ត្រូវបានចាក់សោរភាគច្រើននៅក្នុងការឃុំឃាំងតែម្នាក់ឯងនៅក្នុងកន្លែងតែមួយអស់រយៈពេលជាង ៣ ឆ្នាំ។

យោងតាមបណ្តាញអេហ្ស៊ីបដើម្បីសិទ្ធិមនុស្ស យ៉ាងហោចណាស់មនុស្ស ៣៥ នាក់បានស្លាប់នៅក្នុងការឃុំឃាំងនៅក្នុងប្រទេសអេហ្ស៊ីបចាប់តាំងពីដើមឆ្នាំមក។

យោងតាមអង្គការនេះបានឱ្យដឹងថា អ្នកទោសនយោបាយ Alaa al-Salami បានស្លាប់បន្ទាប់ពីកូដកម្មអត់អាហារ ដើម្បីតវ៉ាប្រឆាំងនឹងលក្ខខណ្ឌនៃការឃុំខ្លួនគាត់។ បុរសអាយុ ៤៧ ឆ្នាំរូបនេះត្រូវបានកាត់ទោសឱ្យជាប់ពន្ធនាគារអស់មួយជីវិតហើយត្រូវបានឃុំខ្លួនជាលើកដំបូងនៅក្នុងពន្ធនាគារ Scorpion សុវត្ថិភាពអតិបរមា ហើយបន្ទាប់មកត្រូវបានផ្ទេរទៅពន្ធនាគារ Badr ៣ ដែលទើបសាងសង់ថ្មី។

ក្រុមសិទ្ធិមនុស្សបានបញ្ជាក់ថា អ្នកទោសនៅក្នុងបរិវេណ Badr ៣ ចម្ងាយ ៧០ គីឡូម៉ែត្រភាគឦសាននៃទីក្រុង Cairo ត្រូវបានឃុំខ្លួនក្នុងលក្ខខណ្ឌដាក់ទណ្ឌកម្ម រួមមានភ្លើង fluorescent និងកាមេរ៉ាសុវត្ថិភាពបានបើកគ្រប់ម៉ោង ហើយត្រូវបានដកហូតសិទ្ធិទទួលបានអាហារ សម្លៀកបំពាក់ និងសៀវភៅគ្រប់គ្រាន់។

ក្រុមអង្គការសិទ្ធិមនុស្សអេហ្ស៊ីបឯករាជ្យមួយក្រុមបានមកជួបជុំគ្នាក្នុងប៉ុន្មានខែដែលឈានទៅដល់កិច្ចប្រជុំកំពូលដើម្បីបង្កើតសម្ព័ន្ធសិទ្ធិមនុស្សអេហ្ស៊ីបស្តីពី COP២៧ ដើម្បីបង្កើនការប្រមូលផ្តុំនៅក្រោមខ្សែបន្ទាត់ “គ្មានយុត្តិធម៌អាកាសធាតុដោយគ្មានកន្លែងពលរដ្ឋបើកចំហ” ។

“វាជាស្ថានភាពដ៏អាក្រក់សម្រាប់សិទ្ធិមនុស្សនៅក្នុងប្រទេសអេហ្ស៊ីប។ អ្នក​មិន​អាច​ពិភាក្សា​អំពី​វិបត្តិ​បរិស្ថាន​ដោយ​គ្មាន​ការ​ដោះស្រាយ​ស្ថានភាព​សិទ្ធិ​មនុស្ស​ជា​រួម​នោះ​ទេ»។ លោក Yasmin Omar មេធាវី​សិទ្ធិ​មនុស្ស​នៅ​គណៈកម្មាធិការ​ដើម្បី​យុត្តិធម៌ និង​ជា​សមាជិក​នៃ​ក្រុម​ចម្រុះ​បាន​ប្រាប់ Al Jazeera។”ចលនាសិទ្ធិមនុស្សអេហ្ស៊ីបបានស្វែងរកគ្រប់មធ្យោបាយនៃការទទួលខុសត្រូវដើម្បីដោះស្រាយរឿងនេះនៅក្នុងយន្តការរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ ប៉ុន្តែ COP២៧ តំណាងឱ្យពេលវេលាតែមួយគត់ដើម្បីធ្វើឱ្យស្ថានភាពនេះមិនត្រឹមតែការទទួលខុសត្រូវរបស់យើងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែជាការទទួលខុសត្រូវរបស់ពិភពលោក” Omar ដែលបានចាកចេញពីប្រទេសអេហ្ស៊ីបដើម្បីបន្តលោកស្រី។

កាលពីថ្ងៃសុក្រ អ្នករាយការណ៍ពិសេសរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិបានចូលរួមជាមួយការបន្ទរនៃសំឡេងដែលទាមទារឱ្យប្រទេសនានា និងអ្នកពាក់ព័ន្ធផ្សេងទៀតដាក់សម្ពាធលើរដ្ឋាភិបាលអេហ្ស៊ីបឱ្យដោះលែង Abd el-Fattah ហើយបង្ហាញថាការប្តេជ្ញាចិត្តសិទ្ធិមនុស្សអន្តរជាតិមានសារៈសំខាន់។

“ការធ្វើកូដកម្មអត់អាហារដោយលោក Abdel Fattah ដែលជាការសម្រេចចិត្តដែលអាចនឹងបញ្ចប់នៅក្នុងការស្លាប់របស់គាត់ ហាក់ដូចជាមធ្យោបាយចុងក្រោយរបស់បុគ្គលម្នាក់ដែលត្រូវបានដកហូតគ្រប់មធ្យោបាយដើម្បីប្រឈមមុខនឹងការកាត់ទោសដោយតុលាការសៀគ្វីភេរវកម្មរបស់ប្រទេសអេហ្ស៊ីប ដែលជាកន្លែងដែលមានការព្រួយបារម្ភអំពីនីតិវិធីជាមូលដ្ឋាន និងសិទ្ធិសំខាន់ៗ រួមទាំង អ្នក​ជំនាញ​បាន​និយាយ​ថា កង្វះ​ឯករាជភាព​របស់​តុលាការ​ត្រូវ​បាន​គេ​ចោទ​ថា​ជា​ប្រព័ន្ធ។

“ការពិតដែលថាយើង ‘ឮ និងឃើញ’ លោក Abdel Fattah ឥឡូវនេះ ដោយសារតែសន្និសីទ COP២៧ ធ្វើឡើងនៅប្រទេសអេហ្ស៊ីប គូសបញ្ជាក់អំពីសារៈសំខាន់នៃរដ្ឋ និងភាគីពាក់ព័ន្ធដទៃទៀត ដែលដោះស្រាយស្ថានភាពរបស់គាត់ដោយផ្ទាល់ជាមួយរដ្ឋាភិបាលអេហ្ស៊ីប។

អ្នក​ផ្សេង​ទៀត​មិន​ទាន់​បាន​ឮ​សំឡេង​របស់​ខ្លួន​នៅ​ឡើយ​ទេ។ ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​ដែល​អវត្តមាន​ក្នុង​សន្និសីទ​អាកាសធាតុ​មាន​បុគ្គល និង​ក្រុម​មក​ពី​ឧបទ្វីប Sinai ជា​កន្លែង​ដែល​កិច្ចប្រជុំ​កំពូល​កំពុង​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ។

“អវត្តមាននៃសហគមន៍ Sinai ពី COP២៧ គឺជាលទ្ធផលរំពឹងទុកនៃគោលនយោបាយរបស់រដ្ឋាភិបាលអេហ្ស៊ីប ដែលបានរារាំងទម្រង់ប្រពៃណីនៃការបញ្ចេញមតិដោយសន្តិវិធី និងការជួបប្រជុំគ្នា រួមទាំងក្រុមប្រឹក្សាប្រជាប្រិយ” Ahmed Salem នាយកនៃមូលនិធិ Sinai សម្រាប់សិទ្ធិមនុស្ស។ ប្រាប់ Al Jazeera ។

លើសពីបរិវេណដែលបិទជិតនៃទីកន្លែង COP ផ្ទះរាប់ពាន់ខ្នងដែលត្រូវបានរុះរើ គឺជាសំណល់នៃប្រតិបត្តិការយោធា ដែលបានបណ្តេញមនុស្សរាប់ពាន់នាក់ចេញពីផ្ទះរបស់ពួកគេ នៅក្នុងអ្វីដែលអង្គការឃ្លាំមើលសិទ្ធិមនុស្សបាននិយាយថា បរិមាណនៃការបណ្តេញចេញដោយបង្ខំ និងការផ្ទេរប្រជាជន និងឧក្រិដ្ឋកម្មសង្គ្រាមដែលអាចកើតមាន។

នៅចន្លោះចុងឆ្នាំ ២០១៣ ដល់ខែកក្កដា ឆ្នាំ ២០២០ កងទ័ពបានបំផ្លាញអគារយ៉ាងហោចណាស់ ១២,៣៥០ ដែលភាគច្រើនជាផ្ទះ និងបានបំផ្លាញដីស្រែប្រហែល ៦,០០០ ហិចតា (១៤,៨០០ ហិចតា) ដែលជាផ្នែកមួយនៃការប្រយុទ្ធដ៏អូសបន្លាយជាមួយនឹងក្រុមប្រដាប់អាវុធ Wilayat Sinai ដែលជាសាខារបស់ ISIL (ISIS) ក្នុងតំបន់។ នេះ​បើ​តាម​អ្នក​ឃ្លាំ​មើល។

នៅក្នុងដំណើរការនេះ សកម្មជនដែលរិះគន់ការឆ្លើយតបដ៏ធ្ងន់របស់រដ្ឋាភិបាលត្រូវបានស្ងាត់ស្ងៀម រួមទាំងអ្នកមួយចំនួនដែលទាមទារឱ្យចាត់វិធានការលើការព្រួយបារម្ភអំពីបរិស្ថាន រួមទាំងការថយចុះទឹកក្រោមដី និងការហូរច្រោះឆ្នេរ។

លោក Salem ដែលរស់នៅក្នុងនិរទេសក៏បានបញ្ជាក់ថា “ក្រុមការពារបរិស្ថានមិនអាចដោះស្រាយបញ្ហាទាំងនេះបានទេដោយសារតែការភ័យខ្លាចនៃការសងសឹក” ។

“ការការពារបរិស្ថានមិនអាចមានប្រសិទ្ធភាពបានទេ បើគ្មានការការពារសិទ្ធិប្រជាពលរដ្ឋ”។