បទវិភាគ៖ការបិទខ្ទប់គ្មានច្រកចេញទេ ការបើកចំហទើបជាផ្លូវត្រឹមត្រូវ

“ការបង្កើតរបាំង និងផ្តាច់ទំនាក់ទំនងនឹងប៉ះពាល់ដល់ផលប្រយោជន៍របស់អ្នកដទៃហើយក៏គ្មានប្រយោជន៍ដល់ខ្លួនឯងនោះទេ ។ ” ព្រឹកថ្ងៃទី ១០ ខែធ្នូ ខណៈពេលជួបពិភាក្សាជាមួយអ្នកទទួលខុសត្រូវរបស់អង្គការសេដ្ឋកិច្ចអន្តរជាតិដ៏សំខាន់នៅក្រុងប៉េកាំង លោក Xi Jinping ប្រធានរដ្ឋចិនបានឆ្លើយតបនឹងសំណួរអំពីសេដ្ឋកិច្ចសកលលោក សេដ្ឋកិច្ចចិន និងអភិបាលកិច្ចសេដ្ឋកិច្ចសកលជាដើម ។ ព្រមពេលជាមួយគ្នានេះ លោក Xi Jinping ក៏បានអធិប្បាយពីគោលជំហរជាប់រហូតរបស់ប្រទេសចិនស្តីពីការអភិវឌ្ឍទំនាក់ទំនងរវាងចិននិងអាមេរិកផងដែរ ដោយបានគូសបញ្ជាក់ថា ការធ្វើសង្គ្រាមពន្ធគយ សង្គ្រាមពាណិជ្ជកម្ម និងសង្គ្រាមវិទ្យាសាស្ត្របច្ចេកទេស គឺល្មើសនឹងចរន្តប្រវត្តិសាស្ត្រនិងក្រឹត្យក្រមសេដ្ឋកិច្ច ហើយគ្មានអ្នកឈ្នះឡើយ ។
ក្នុងកិច្ចជំនួប អ្នកទទួលខុសត្រូវរបស់អង្គការសេដ្ឋកិច្ចអន្តរជាតិដ៏សំខាន់បានកោតសរសើរប្រទេសចិនដែលជាក្បាលម៉ាស៊ីននិងយុថ្កាដ៏សំខាន់នៃកំណើនសេដ្ឋកិច្ចសកលលោកជាប់រហូត ជាអ្នកគាំពារយ៉ាងមុតមាំនៃពហុភាគីនិយម ពួកគេរីករាយធ្វើកិច្ចសហការយ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយចិន ដើម្បីគាំពារសេរីភាពពាណិជ្ជកម្មនិងសកលភាវូបនីយកម្មសេដ្ឋកិច្ច ។ ឥស្សរជនអន្តរជាតិយល់ឃើញជាទូទៅថា ប្រទេសចិនបានបញ្ចេញសញ្ញាយ៉ាងច្បាស់លាស់អំពីការបើកទូលាយនិងកិច្ចសហប្រតិបតិ្តការ ដែលបានបំពេញបន្ថែមជំនឿចិត្តដ៏មានតម្លៃ ដើម្បីគាំពារស្ថិរភាពនៃខ្សែសង្វាក់ឧស្សាហកម្មនិងខ្សែសង្វាក់ផ្គត់ផ្គង់ ។
ក្នុងនាមជាអង្គភាពសេដ្ឋកិច្ចធំទាំងពីរនៅលើសកលលោក ចិននិងអាមេរិកមានឧត្តមភាពរៀងៗខ្លួនក្នុងខ្សែសង្វាក់ឧស្សាហកម្មនិងខ្សែសង្វាក់ផ្គត់ផ្គង់សកល ។ ឧទាហរណ៍ដូចជាអាមេរិកមានសមត្ថភាពយ៉ាងខ្លាំងក្លាខាងការសិក្សាស្រាវជ្រាវផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្របច្ចេកទេស ការច្នៃប្រឌិតថ្មីនិងធនធានមនុស្ស រីឯប្រទេសចិនវិញ គឺជាប្រទេសដែលមានប្រភេទឧស្សាហកម្មគ្រប់គ្រាន់ជាងគេ និងមានខ្សែសង្វាក់ឧស្សាហកម្មល្អពេញលេញជាងគេតាមស្តង់ដារអង្គការសហប្រជាជាតិ ។ ប្រឈមមុខនឹងការសាកល្បងរួម ដូចជាកំណើនសេដ្ឋកិច្ចសកលមានភាពទន់ខ្សោយជាដើម ចិននិងអាមេរិកគួរតែចាត់ទុកការអភិវឌ្ឍរបស់គូភាគីជាកាលានុវត្តភាព តែមិនមែនការប្រឈម គួរតែចាត់ទុកគូភាគីជាដៃគូ មិនមែនជាគូប្រជែងនោះទេ ហើយត្រូវរ៉ាប់រងទំនួលខុសត្រូវជាប្រទេសធំ ដើម្បីគាំពារស្ថិរភាពរបស់ខ្សែសង្វាក់ឧស្សាហកម្មនិងខ្សែសង្វាក់ផ្គត់ផ្គង់សកល ។
អាចឃើញថា ឥស្សរជនមួយចំនួនរបស់អាមេរិកត្រូវតែគិតពិចារណាដល់ចំណេះដឹងទូទៅផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច និងគោរពក្រឹត្យក្រមសេដ្ឋកិច្ច ហើយសហការជាមួយប្រទេសចិន ក្នុងន័យធ្វើកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងដើម្បីរក្សា “ភាពរលូន”នៃខ្សែសង្វាក់ឧស្សាហកម្មនិងខ្សែសង្វាក់ផ្គត់ផ្គង់សកល ។ នាពេលបច្ចុប្បន្ន ការអភិវឌ្ឍសកលភាវូបនីយកម្មសេដ្ឋកិច្ច ត្រូវមានភាពស៊ីសង្វាក់គ្នាកម្រិតខ្ពស់រវាងឧស្សាហកម្មនៃបណ្តាប្រទេសនានា បណ្តាភាគីនានាក៏អាចទទួលបានផលប្រយោជន៍ផងដែរ ។ ប្រការនេះបានបង្ហាញយ៉ាងពេញលេញថា ការបែងចែកតួនាទីនិងកិច្ចសហការជាជម្រើសដ៏ចាំបាច់នៃការអភិវឌ្ឍសង្គម ដំណើរវិលជុំសេដ្ឋកិច្ចប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ ក៏មិនអាចកាត់ផ្ដាច់ពីកត្តាធាតុផ្សំសំខាន់ៗដែលដំណើរការដោយរលូននោះទេ ។ ដរាបណាដំណើរវិលជុំនេះរងការរារាំងដោយចេតនា នោះសេដ្ឋកិច្ចសកលនឹងប្រឈមនឹងហានិភ័យយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរផងដែរ ។
តាមពិតទៅ ការដែលអាមេរិកយកពន្ធខ្ពស់ចំពោះទំនិញរបស់ចិន ក៏បានបង្កឱ្យមានផលវិបាកមួយ ពោលគឺពាណិជ្ជកម្មរវាងចិននិងអាមេរិក មានតែឆ្លងតាមរយៈភាគីទីបីដោយខានមិនបាន ដែលបានបន្ថែមដើមទុននៃពាណិជ្ជកម្មសកលលោក ។ យោងតាមការគណនារបស់មន្ទីរសិក្សាស្រាវជ្រាវសេដ្ឋកិច្ចទូទាំងប្រទេសអាមេរិកបានឱ្យដឹងថា ពីឆ្នាំ២០១៧ដល់ឆ្នាំ២០២២ រាល់ចំណែកពាណិជ្ជកម្មរបស់អាមេរិកដែលនាំចូលពីចិនធ្លាក់ចុះ១ភាគរយ នោះតម្លៃទំនិញដែលអាមេរិកនាំចូលពីវៀតណាមនឹងឡើងថ្លៃ២ភាគរយ តម្លៃទំនិញដែលអាមេរិកនាំចូលពីម៉ិកស៊ិកនឹងឡើងថ្លៃ០,៦ភាគរយ ។ ដូច្នេះ អង្គភាពសេដ្ឋកិច្ចធំទាំងពីរនៅលើសកលោក មានតែរឹតចំណងធ្វើកិច្ចសហប្រតិបតិ្តការ ទើបអាចលើកកម្ពស់ប្រសិទ្ធភាពសេដ្ឋកិច្ច និងសម្រេចបាននូវការអភិវឌ្ឍរួម ។ ដូចប្រសាសន៍របស់លោក Zhang Yihao អគ្គនាយកប្រតិបតិ្តរងនៃក្រុមហ៊ុនវេជ្ជសាស្ត្រGE ដែលបានថ្លែងថា មានតែសម្រេចបាននូវការរួមបញ្ចូលគ្នានិងការតភ្ជាប់គ្នា ហាក់ដូចជា “អ្នកនៅក្នុងខ្ញុំ ខ្ញុំនៅក្នុងអ្នក” ទើបអាចរក្សាភាពរលូននៃខ្សែសង្វាក់ផ្គត់ផ្គង់ និងទើបអាចប្រែក្លាយខ្សែសង្វាក់ផ្គត់ផ្គង់ទៅជា “ខ្សែសង្វាក់ឈ្នះ-ឈ្នះ”បានដែរ។
ការបិទខ្ទប់គ្មានច្រកចេញទេ ការបើកចំហទើបជាផ្លូវត្រឹមត្រូវ ។ ប្រឈមនឹងការសាកល្បងសកលច្រើនបែបយ៉ាង សហគមន៍អន្តរជាតិរំពឹងទុកជាទូទៅថា ទំនាក់ទំនងរវាងចិននិងអាមេរិកអាចវិវឌ្ឍទៅកាន់ទិសដៅស្ថិរភាព ល្អបរិសុទ្ធនិងនិរន្តរភាព ព្រមនិងដើរតួនាទីដ៏សំខាន់ក្នុងការលំនឹងខ្សែសង្វាក់ឧស្សាហកម្មនិងខ្សែសង្វាក់ផ្គត់ផ្គង់ ។ ក្នុងនាមជាចំណែកគន្លឹះក្នុងខ្សែសង្វាក់ឧស្សាហកម្មនិងខ្សែសង្វាក់ផ្គត់ផ្គង់សកល ប្រទេសទាំងពីរចិននិងអាមេរិកមានតែតភ្ជាប់គ្នាទៅវិញទៅមក ទើបអាចផ្តល់ផលប្រយោជន៍ដល់ពិភពលោកបាន៕