បទវិភាគ៖កិច្ចសហប្រតិបត្តិការឬការបដិបក្ខគ្នា រដ្ឋាភិបាលអាមេរិកអាណត្តិថ្មីត្រូវគិតពិចារណាឱ្យបានហ្មត់ចត់
“ការដំឡើងពន្ធគយនឹងដំឡើងថ្លៃទំនិញនិងធ្វើឱ្យអតិផរណាមានសភាពកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ” “នេះគ្មានអំណោយផលដល់កម្មករទាំងឡាយនិងផលប្រយោជន៍យូរអង្វែងរបស់សហរដ្ឋអាមេរិកឡើយ” ។ល។ ស្របពេលដែលរដ្ឋាភិបាលអាមេរិកអាណត្តិថ្មីជិតចូលកាន់តំណែង ក្ដីព្រួយបារម្ភក្នុងស្រុករបស់សហរដ្ឋអាមេរិកចំពោះទង្វើដែលរដ្ឋាភិបាលអាមេរិកនឹងបំផុសសង្គ្រាមពន្ធគយជុំថ្មីក៏កាន់តែខ្លាំងឡើងពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ។
សូមបញ្ជាក់ថា កាលពីខែមីនា ឆ្នាំ ២០១៨ លោកត្រាំ ប្រធានាធិបតីអាមេរិកនៅពេលនោះបានប្រកាសដំឡើងពន្ធគយក្នុងទ្រង់ទ្រាយធំចំពោះផលិតផលដែលនាំចូលពីប្រទេសចិន នេះបានបង្កឱ្យមានវិវាទខាងសេដ្ឋកិច្ចនិងពាណិជ្ជកម្មរវាងចិននិងអាមេរិក ។ ចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០២១ មក រដ្ឋាភិបាលលោក ចូ បៃដិន បានបន្តអនុវត្តវិធានការដំឡើងពន្ធគយនេះដដែល ។ កាលពីខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០២៤ លោកត្រាំ ប្រធានាធិបតីអាមេរិកដែលត្រៀមចូលកាន់តំណែងបានអះអាងថា លោកនឹងចុះហត្ថលេខាលើបទបញ្ជារដ្ឋបាលដើម្បីហូតពន្ធគយបន្ថែម ១០ ភាគរយចំពោះផលិតផលដែលនាំចូលពីប្រទេសចិននៅថ្ងៃដំបូងចូលកាន់តំណែងជាផ្លូវការ ។ ការពិតជាក់ស្តែងក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះបានបញ្ជាក់ថា ការធ្វើសង្គ្រាមពន្ធគយទៅលើប្រទេសចិនបានបំផ្លាញផលប្រយោជន៍ទាំងអ្នកដទៃផងនិងខ្លួនឯងផង ហើយអ្នកដែលត្រូវរងគ្រោះនោះគឺ ប្រជាជននិងសហគ្រាសអាមេរិក ។
ការស្ទង់មតិរបស់សាកលវិទ្យាល័យឈីកាហ្គោអាមេរិកនាពេលថ្មីៗកន្លងទៅនេះបានបង្ហាញថា សេដ្ឋវិទូចំនួន ៩៨ ភាគរយសម្គាល់ឃើញថា ពន្ធគយកាន់តែខ្ពស់មានតែនឹងធ្វើឱ្យអ្នកប្រើប្រាស់អាមេរិកបង់តម្លៃកាន់តែច្រើន ។ តាមការគណនារបស់ក្រុមហ៊ុន Moody ឱ្យដឹងថា អ្នកប្រើប្រាស់អាមេរិកបានទទួលរ៉ាប់រ៉ងថ្លៃដើមចំនួន ៩២ ភាគរយនៃការដំឡើងពន្ធគយលើផលិតផលចិន ហើយគ្រួសាររបស់អាមេរិកនឹងបន្ថែមចំណាយ ១៣០០ ដុល្លារអាមេរិកជារៀងរាល់ឆ្នាំ ។ យោងតាមស្ថិតិនៃមូលនិធិពន្ធដារអាមេរិកឱ្យដឹងទៀតថា ការដំឡើងពន្ធគយលើផលិតផលចិនមិនត្រឹមតែមិនបានដោះស្រាយបញ្ហាឱកាសការងាររបស់កម្មករអាមេរិកប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងក៏បានបណ្តាលឱ្យអាមេរិកបាត់បង់ឱកាសការងារចំនួន ១៤ ម៉ឺន ២ ពាន់ផងដែរ ។
គោលបំណងមួយទៀតនៃការដំឡើងពន្ធគយរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក គឺ ដើម្បីជំរុញឱ្យឧស្សាហកម្មកម្មន្តសាលវិលត្រឡប់ទៅរកអាមេរិកវិញ ប៉ុន្តែវាទទួលលទ្ធផលផ្ទុយទៅវិញ ។ ប្រព័ន្ធសារព័ត៌មានអាមេរិកដូចជាទស្សនាវដ្តី«News Week»ជាដើមយល់ឃើញថា ការដំឡើងពន្ធគយលើផលិតផលចិនមិនអាចស្តារឧស្សាហកម្មកម្មន្តសាលរបស់សហរដ្ឋអាមេរិកឡើងវិញបានទេ ផ្ទុយទៅវិញវាបែរជានឹងរាំងស្ទះដល់”ការស្តារផលិតកម្មរបស់អាមេរិក” ។ ចំណែកឯការដែលសហរដ្ឋអាមេរិកចង់យកបញ្ហាពន្ធគយធ្វើជាលេសដើម្បីកែលម្អអតុល្យភាពខាងពាណិជ្ជកម្ម វាក៏ត្រូវបានបញ្ជាក់ថា គឺផ្ទុយពីគោលបំណងដើមដែរ ។ ទោះបីជាការដំឡើងពន្ធគយខ្ពស់អាចកាត់បន្ថយឱនភាពពាណិជ្ជកម្មជាមួយប្រទេសចិនក៏ដោយ ក៏ប៉ុន្តែឱនភាពពាណិជ្ជកម្មជាទូទៅរបស់ខ្លួនបានកើនឡើងជាបន្តបន្ទាប់ ។ ឱនភាពពាណិជ្ជកម្មជាមួយបរទេសរបស់សហរដ្ឋអាមេរិកក្នុងឆ្នាំ ២០២២ បានឡើងដល់ ៩៥១,២ ពាន់លានដុល្លារអាមេរិកដែលបានបំបែកកំណត់ត្រា ។ សេដ្ឋវិទូមួយចំនួនបានវិភាគថា អ្វីដែលសង្គ្រាមពន្ធគយបាននាំមកគឺ ប្រហែលជាធ្វើឱ្យបញ្ហាអតុល្យភាពខាងពាណិជ្ជកម្មរបស់សហរដ្ឋអាមេរិកមានភាពកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរថែមទៀត ។
សហរដ្ឋអាមេរិកបានប៉ុនប៉ងយកបញ្ហាពន្ធគយធ្វើជាថ្នូរនយោបាយ ប៉ុន្តែការធ្វើសង្រ្គាមពន្ធគយមិនអាចទប់ស្កាត់ការអភិវឌ្ឍរបស់ចិនបានឡើយ ។ តាមទិន្នន័យដែលចេញផ្សាយដោយរដ្ឋាភិបាលចិននៅថ្ងៃទី ១៣ ខែមករា ឆ្នាំ ២០២៥ បានបង្ហាញឱ្យឃើញថា ទំហំនាំចេញនាំចូលខាងពាណិជ្ជកម្មទំនិញរបស់ចិនក្នុងឆ្នាំ ២០២៤ បានបំបែកកំណត់ត្រាខ្ពស់បំផុតក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្ត ដែលបានរក្សាឋានៈជាប្រទេសធំបំផុតខាងពាណិជ្ជកម្មទំនិញលើទូទាំងពិភពលោកក្នុងរយៈពេល ៨ ឆ្នាំជាប់ៗគ្នា ។
ដូចគ្នានេះដែរ ការធ្វើសង្រ្គាមពន្ធគយក៏មិនអាចរារាំងនិន្នាការធ្វើការវិនិយោគនៅប្រទេសចិនរបស់សហគ្រាសអាមេរិកបានដែរ ។ បច្ចុប្បន្ននេះ សហគ្រាសដែលបានបង្កើតឡើងដោយសហរដ្ឋអាមេរិកនៅក្នុងប្រទេសចិនមានចំនួនលើសពី ៧ ម៉ឺន ៣ ពាន់កន្លែង ទំហំវិនិយោគសរុបមានចំនួនលើសពី ១,២ ទ្រីលានដុល្លារអាមេរិក ។ ក្នុងរយៈពេលមួយឆ្នាំកន្លងទៅ ក្រុមហ៊ុន McDonald’s បានបើកសាខាថ្មីចំនួនច្រើនបំផុតនៅក្នុងប្រទេសចិនដែលប្រហែលត្រូវជា ៦០ ភាគរយនៃពិភពលោកទាំងមូល ក្រុមហ៊ុន Starbucks បានបើកហាងនៅទីក្រុងសៀងហៃលើសពី ១០០០កន្លែង បរិមាណលក់រថយន្តថាមពលថ្មីរបស់ក្រុមហ៊ុន Tesla នៅក្នុងប្រទេសចិនបានកើនឡើងយ៉ាងគំហកបើប្រៀបធៀបនឹងរយៈពេលដូចគ្នានៃឆ្នាំមុន ។ល។
ការពិតជាក់ស្តែងបានបញ្ជាក់ម្តងហើយម្តងទៀតថា ភាពជោគជ័យរៀងៗខ្លួនរបស់ចិននិងអាមេរិកគឺជាឱកាសសម្រាប់គ្នាទៅវិញទៅមក ហើយមិនមែនជាបញ្ហាប្រឈមនោះទេ ។ ភពផែនដីដ៏ធំល្វឹងល្វើយអាចផ្តល់លំហកាន់តែទូលំទូលាយសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍរៀងខ្លួនរបស់ចិននិងអាមេរិក ក៏ដូចជាវិបុលភាពរួមផងដែរ ។ ចំណែកឯការធ្វើសង្គ្រាមពន្ធគយឬសង្គ្រាមពាណិជ្ជកម្មគ្មានអ្នកឈ្នះឡើយ ។ ភាគីចិនរំពឹងថា រដ្ឋាភិបាលអាមេរិកអាណត្តិថ្មីនឹងគិតពិចារណាឱ្យបានហ្មត់ចត់និងធ្វើសេចក្តីសម្រេចចិត្តដោយប្រុងប្រយ័ត្ន ហើយអាចដើរស្របតាមទិសដៅតែមួយជាមួយប្រទេសចិន ក៏ដូចជាត្រឡប់ទៅរកផ្លូវត្រឹមត្រូវនៃការផ្តល់ផលប្រយោជន៍ដល់គ្នាទៅវិញទៅមកនិងឈ្នះ-ឈ្នះដើម្បីផ្តល់ផលប្រយោជន៍ដល់ភាគីទាំងសង្ខាងនិងពិភពលោក ៕
